Op naar het Waasland! (deel 2)

Zaterdag hadden we een bezoek aan het kerstmarktje in Kallo op de agenda staan, mega-socialising in onze nieuwe 'hood' inbegrepen, maar het weer besliste er anders over.
Na eventjes als 2 kletsnatte halve garen op de markt rondgedoold te hebben besloten we maar es naar de 'Gekke Haan' af te zakken.
Een theatercafé met boudoirachtige allures in Kallo, komt dat tegen.
(er zijn zelfs wc-regels in het West-Vlaams, mwoeha!)
De eigenaar, een geboren en getogen Kalloot, vertelde ons over de hoogdagen van Kallo, een dorp van 800 jaar oud. 140 café's waren er ooit in het dorp, een carnavalsfeest om u tegen te zeggen en de komst van de haven die voor veel werkgelegenheid zorgde.
Onteigeningen van polderlandschap, het fort 'de perel' die tegen de vlakte ging, dat was de keerzijde van de waaslandhaven.
Het goeie nieuws is dat havenbedrijven de dag van vandaag ook verplicht zijn in de heraanleg van een groene gordel rondom het dorp, zodat het resterende natuurbestand kan behouden blijven.

Op zondag trokken we dan naar een polderdorp die het minder goed getroffen heeft; Doel.
We rijden door Kallo over de Kallosluis, met aan onze rechterkant een impressionant zicht op de Antwerpse haven (zie foto).
Dan maken we een grote ommetoer rond het felbesproken Deurganckdok om zo tot in Doel te geraken.
Met de fiets raak je er, via de schelde, denk ik wel sneller.

Op het eerste zicht was er geen kat te bespeuren. Overal staan de, soms prachtige, huizen leeg, vaak geteisterd door vandalen. Overal waar je binnenkijkt zie je leegte, precies of het dorp is in allerijl geëavacueerd. Behalve 2 café's en 1 electrozaak is er geen enkele winkel meer open.
Maar schijn bedriegt, een hoop Doelenaars zijn gebleven en kregen ondertussen de steun van heel wat krakers, om het dorp op die manier leefbaar te houden. Bij sommige huizen zie je theelichtjes staan, of kleine briefjes zijn op de voordeur geprikt, hier en daar een 'poten af, dit huis is bewoond'-affiche.
De sfeer doet wat ongemakkelijk aan, het dorp is redelijk leeg, maar toch voel je je bekeken.
Ik voel ook een lichte gêne omdat je precies een ramptoerist bent... Daartegenover staat natuurlijk ook dat zolang Doel volk over de vloer krijgt, het dorp aandacht krijgt voor zijn zaak.meer info over Doel, zijn toekomst en wat er nu te beleven valt op www.doel2020.org

Vanuit Doel besloten we om via Kieldrecht stilletjesaan huiswaarts af te zakken.
Kieldrecht bleek verbazend groot & levendig, met prachtige natuur rondom. Na een hapje in een lokaal eethuisje ging het verder via het pittoreske Meerdonk, om dan via Vrasene terug de expressweg op te rijden naar Gent.
Zoveel volk dat er hier woont, 't is weer eventjes aanpassen als we uitkijken naar een parkeerplekje voor de deur.
Maar anyway, volgende week vrijdag krijgen we de sleutel van ons nieuw huis en we hebben d'r alletwee vree veel goesting in!