Week(end)-dieren

Gisteren vertrokken we onder een flauw waterzonnetje richting Doel. Bedoeling was het veer richting Lillo te nemen. Tijdens het wachten op de aanlegsteiger nog de oma van één van de Speelbrugkindertjes leren kennen, it's a small world afterall..en hop daar was de meer dan ruime veerboot al.
Hoop en al waren we met 5 mensen, de boot kan zeker tien keer zoveel volk huizen alsook fietsen kunnen weggestald worden, dus plek te over.
De boot draait de Schelde op en nu weet ik weer waarom ik geen cruise-person ben, of ooit zal worden. Dat weeë gevoel die je zo stilletjesaan bekruipt terwijl je over het dek zwalpt (in heels dan nog wel, trut dat ik ben) ..blèh.
Gelukkig is de oversteek kort en kon ik me in de verte al op de aanlegsteiger van Lillo focussen.
Terwijl we stroomopwaarts varen, kijken we rechts in de enorme waterkrater die het Deurganckdok moet voorstellen, en kun we pas inschatten hoe nietig Doel wel is tegenover al dat artificieel watergeweld.

De boot wiebelt en bonkt tegen de steiger en gezwind gaan we aan wal. Ahoy sailor!
Terwijl m'n benen nogwat natrillen moet ik al een steiger op die zich toch ettelijke meters over de Schelde strekt.
Doorheen het metalen rooster onder mijn voeten zie ik het klutsende grijze water.
Vooruitkijken blijkt dus de boodschap, en vooral proberen met m'n hielen uit die pokkeroosters te blijven.

Lillo is klein, nog een veertigtal inwoners wonen er officiëel, maar supergezellig.
We kuieren wat rond maar merken helaas plots dat het veer binnen een halfuur weer het water overgaat, de volgende boot is pas over anderhalf uur...te lang voor een hongerige peutermaag.
Nog even duiken we in onze portemonnee op zoek naar een noodoplossing maar ik zie op geen enkele restaurantdeur de winnende lettercombinatie V-I-S-A hangen, dus besluiten we maar terug de steiger-from-hell op te lopen.

Geen minuut te vroeg zo bleek want een stevig onweer stak al de kop op.
De boot wiebelde nog harder dan in het heengaan en als toemaatje worden we bij aankomst in Doel nog es zeiknat geregend.
Geentje werd er doodgeregend, als in een oud kinderwijsje, dus onze ménagio kon voltallig & kletsnat terug de auto in.
Zeker voor herhaling vatbaar, maar dan langer en minder nat.

De volledige uurregeling voor de gratis veerdienst vind u hier