Microdialect

..een ander woord vind ik niet om zinnen als daar zijn
"wezer, ik doe eerst een smörvi plörvi. kijk jij ondertussen naar de Stiennatie?", te verklaren.
U bent de weg al kwijt?
Geen nood, hier volgt een korte introductie tot het microdialect.

Dialecten kennen we allemaal; van het voor de hand liggende West-vlaams tot de gezongen taal 'Limburg', het spraakgebrek also-known-as Antwaaarps en de 2 neutraalste van den hoop Oost-Vlaams & Vlaams-Brabants.
Over onze Waalse-broeders weet ik spraaksgewijs niet zoveel te vertellen maar er zullen ongetwijfeld ook wel verbasteringen voorkomen waardoor je, als pakweg Luikenaar in Charleroi domweg een grof gesneden probeert te bestellen, en even later 2 pistolets en 3 oude korsten naar je hoofd krijgt geworpen. Ik zeg maar iets.

Tot zover de grove opsplitsing.
Regionaal duiken ook wel wat verschillen op - in Bruhhe ga je naar "tsh'oole" in Kortijk volg je onderwijs in "tskoole".
In Gent gebruik je een fake en zo-nat-mogelijk-gerolde franse 'R', terwijl je in het Waasland de engelse verbastering 'den' (als in 'then'?) te pas en te onpas, in je woordenschat laat glippen (als in "Ik gon den nor 't school). Aja en doe in Gent ook nog maar een 'wurrr' achter iedere zin (let op die R!)
Maar hey, het verschil is nog altijd kleiner dan pakweg Mandarijns en Klingon

Dan gebeurt het onvermijdelijke, je start je eigen gezin/gaat samenwonen.
Je trekt je terug in jullie zorgvuldig opgebouwde cocoon en gradueel, doch bijna onopgemerkt treedt er een lichte vorm van taalverbastering op.
Niemand in de buurt om je verbeteren, je sociaal leven kwam namelijk ongemerkt op een lager pitje te staan door de verbouwingen, de baby die zijn intrede doet, de nieuwe hond die jullie lekker saampjes gaan kopen.
Oergezellig, en dé kweekvijver voor microdialect.
Met een halvelings woord verstaan jullie mekaar en de nog luttele resterende volledige woorden worden verbasterd zodat jullie private universum definitief afgebakend wordt.
Codetaal voor geliefden zo u wil.

Een kleine selectie:
Ons huis wordt bevolkt door éWezers, die vaak 'Ort' zeggen als een soort roep voor aandacht. Poeproepen, en rakket-bal zijn een paar van onze hobby's. In onze tuin lopen onze 'vrienden van de natuur' terwijl we onze dochter liefkozende toespreken met "Stieniemieniemuis, Stienattie-spinazie, Sjozianneke, Josefien-Charlotje en finaal 'you little demon baby".
"Smietjebiefstikip" is dan weer dé zin als je maag even overhoop dreigt te geraken...

Kortom, Ik verwacht dat er een soort collectieve groepstherapie aan te pas zal komen willen we ooit weer in de maatschappij geïntegreerd raken...