dinsdag 5 februari 2008

Anyway the wind blows

Prei.
En alsof dat nog niet genoeg was vond hij, mijn liefste, dat er heus ook nog wat ui bijkon.
Beiden gestoofd als side-dish bij wat zonnevis.

Zelfs met het meest constipatoire voedsel ben ik nogal flatuleus.
(2 woorden die waarschijnlijk niet bestaan maar waarvan ieder mens ongeveer kan inschatten wat ik bedoel).
Een eigenschap die ik erfde van mijn grootmoeder-langs-vaders-zijde die niet uit haar zetel kan komen, zonder dat er een geknetter van jewelste weerklinkt door de ganse woonkamer.
Met bovenstaande groentencombinatie verwordt mijn vege lijf tot een heteluchtballon die ieder moment van het aardoppervlak af kan drijven.

En zo geschiedde na het maal die mij zo liefdevol werd voorgeschoteld.
Als een diabeticus die zonet een multipak Leo achter de kiezen had, begon mijn lichaam zich weerbarstig te gedragen.
De warmte die vanaf mijn onderrug omhoogrees overtrof in stank de koeienstal van voor de deur. Mijn liefelijk aura smolt als sneeuw voor de zon en transformeerde tot een gifwolk van methaangas.
Gelukkig bestaat er zoiets als 'thuiswerk' of ik werd op dit eigenste moment beschuldigd van de brutale verstikkingsmoord op mijn dierbare werkmakkers.
En dat op een maandag.

1 opmerking:

Anoniem zei

Tooooo much information :)))))