Halt aan de ploetermoeder!

De nieuwe humo is altijd wel een beetje vechten bij ons thuis. Maar deze keer kreeg ik voorrang wegens een artikel over 'ploetermoeders'.
En man, het was alsof iemand in mijn hoofd was gekropen, en alle twijfels die er de laatste maanden rondspookten had neergepend.

Nog 2 weken en dan start mijn loopbaanonderbreking, vanaf dan ben ik officiëel huisvrouw.
Misschien niet je meest stereotype huisvrouw, en hier en daar zal er op avondjes wel nog wat ontworpen worden, maar voor de arbeidsmarkt tel ik even niet meer mee.

En mijn lichtjes feministisch geïnspireerde ego, dat had het er wel even moeilijk mee.
Miss webdesigner goes kakamamper en potjestraining.
Van zinnen met woorden als css, cms, back & midoffice, tweaken en slicen, naar eenvoudige drie-woorden zinnen met veel te veel intonatie uitgesproken, genre"Stina pijn gedààààn?"

Maar wat ging eraan vooraf?
Met bange ogen staarde ik Stina aan van het minste dat ze een niesje durfde te laten, uit schrik dat onze oo zo kostbare vrije-tijd verloren ging gaan aan 'ziekte' en alle praktische beslommeringen die erop volgden.
En reken maar dat ze bijna àltijd op een vrijdagavond goed ziek begon te worden.
Alles moest zo vlug gaan dat ik me op den duur oprecht begon af te vragen waarom ze aan het raam van de crèche geen soort gigantisch doorgeefluik konden maken, genre drive-thru bij de Quick, zodoende weer een paar kostbare minuten tijd te besparen s'morgens.
Ik ontwikkelde nieuwe vaardigheden als crèchehollen, kinderarts bezoeken, handstrijken, oppas-hengelen, en rapraprap onstpàààànnen. Kortom, niet zo fijn meer.

Wat komt er in de plaats?
Rust, en tijd doorbrengen met haar. Echte tijd, niet via de achteruitkijkspiegel in de auto tetteren om de snelle rit van de crèche naar huis op te vullen, neen.
Katapulterende fruitpaplepels opvangen en loopfietsles voor beginners, zijn vanaf nu mijn nieuwe dagtaken, en 't gaat de max worden.

'En vrouwenemancipatie dan?", hoor ik u luidop vragen.
Ik kan ganse dagen doen waar ik zin in heb, met de persoon die me nauwst aan het hart ligt.
Hoe geëmancipeerd is dat wel niet?
Dat het maar rap 1 maart is!