Pesten

Binnenshuis dikt de chaos aan.
Dozen & vuil wisselen mekaar willekeurig af. Kuisen lijkt nu overbodig en nutteloos.
Gelukkig volstond een blik naar buiten werpen om wat innerlijke rust terug te vinden. Het kalmerende effect van ons wiegende grasveld deed me de puinhoop aan mijn kant van het vensterglas even vergeten. Tot vorige week.

Ik had hem al op de tuinmuur zien zitten, wit/ros en hongerig.
Als doorspekte kattevriend had ik al wat zitten 'piezwiezwiez-en' naar hem...kattentaal voor 'ik sla je heus niet de kop in als je in onze tuin komt'.
Onze kat is namelijk verstoken van elk sociaal contact met andere katten, dus met onze verhuis naar 'den buiten' in het vooruitzicht, leek me dit een goeie oefening in 'kat-socialising voor beginners'.
De snoodaard had echter heel wat anders voor ogen dan gezellig kletsen met onze tijgerman.
En zo herschaapt den wit-rossen dagelijks ons laatste stukje huis dat min of meer 'Feng shui' is, in een ware puinhoop. Als een dief in de nacht komt hij langs om zorgvuldig pampers, oorstokjes, en willekeurige etensresten rond de strooien in ons tuintje.

En onze 7 kilo zware trots? De Freddy De Kerpel onder de katten?
Die is zo ondersteboven van het feit dat er überhaupt andere katten bestààn, laat staan dat hij zijn kersverse vriend zou verhoeden van de vreselijke misstappen die hij iedere nacht begaat.
*zucht* Nog 1 week, en dan verhuizen we.