Het wijf in mij..

Het is officieel, en ik wil hier echt niemand voor het hoofd stoten die het wél leest, maar Flair is echt een vod.
Ik koop het nooit, en vorige week liet ik me toch vangen.

Het zit namelijk zo;
Met een kindje van toch al zo'n flinke negen kilo rondzeulen, heeft mij tot volgende praktische maatregelen bewogen:
1)Hakjes kunnen nog wel maar 'not-as-we-know-them'. En met mijn enkels zijn sneakers soms echt wel de wijzere optie als ik met Stina op m'n arm een toerke wil/moet doen.
2)Mezelf schminken is voor onbepaalde tijd van het ochtendschedule geschrapt wegens geen tijd meer. Ik zou ook het roken s'ochtends kunnen laten en mij in plaats daarvan opmaken.
Maar ik ben verslaafd, dus ik moét roken (buiten overigens)
3)ook al ben ik nog zo mooi opgetut als ik wil, de laatste tijd hangt er overal wel een plukje kwijl, wat verspeekselde betterfood, of een opgedroogde snottebel van Stina aan mijn kleren.
Voor haar ben ik een gigantische wandelene serviet.
4) Ergens vermeld in puntje 2, ik rook buiten, ook als het regent. Dus soms loop ik rond met een 'coup frizée' waar menige afro een puntje kan aan zuigen
..en ik kan nog zo wel een tijdje doorgaan.
Dus mijn 'vrouw zijn' staat al wel es op een laag pitje tegenwoordig..En dan ben je gevoelig voor die vod, de Flair dus.
Met voor & na foto's, tips over hoe het allemaal wél moet.
Melige interviews en recepten die ik met de beste wil van de wereld niet in mekaar kan flansen...
YukYukYuk, nooit meer. Ik zweer het!

Hoe moet dan verder met haar 'vrouw zijn' hoor ik u luidop denken?
Dat krikte ik zaterdag op, met een lingeriesetje van deze madam
(een vroeg verjaardags/kerst/nieuwjaarskadootje van mama), een kappersbezoekje, een veel te dure oogcrème en een nieuw parfumke...nè.
Flair zou het zo gewild hebben!!