vrijdag 16 november 2007

Onee Onee, weer een snee!

Wat begon als een rustige avond met Stina en ikzelf veranderde in een waar bloedbad.
Terwijl ik rustig met mama aan de telefoon hang zie ik opeens Stina haar hoofd onzacht kennis maken met de hoek van de tv-kast.
Dan heb je zo die ene nano-seconde waarin heel veel gebeurt, maar de tijd toch even lijkt stil te staan...
-Stina ademt diep in om het op een huilen van jewelste te zetten
- ik kijk hoe ze gaat rechtzitten en probeer de schade in te schatten
- mama zegt 'oeie aie' door de telefoon..

En vanaf dan gaat alles in stroomversnelling...
Bloed gulpt uit haar hoofdje, het huilen is scherp en welgemeend, ik neem vlug afscheid aan de telefoon en koers naar de keuken met bloedbaby in m'n armen.
Deppen met een veel te grote pluk watten levert een met bloedbesmeurde kaak op, dus er komt als snel een washandje met water aan te pas, steriel gaas, betadine, toch nog es watten, steristrips, gewone plakkers..u hoort het al..een ware paniekaanval kreeg ik bijna.

De keuken slaagt er ondertussen in om herschept te worden in een aflevering van ER, met mij, de paniekerende 'nurse' als hoofdrolspeelster, en Stina als mijn slachtoffer du jour.
Toen ik de situatie min of meer onder controle had, was het eigenlijk etenstijd voor Stina, maar moest ik niet naar 't spoed, of de dokter, met die put in haar hoofd?
In totaal koste het mij 4 telefoons, 3 naar mijn moeder en 1 naar de huisdokter, om weer enigzins mijn cool terug te vinden & de situatie wat juist in te schatten.

Ouderschap is echt soms een les in hulpeloosheid...Je wil het beste, maar shit is bound to happen

De feiten: hetzelfde oog als vorige keer werd geraakt. Maar ditmaal is het boven haar wenkbrauw.

Update. Nog 1 snee en ik schaf me volgend onding aan.
Toegegeven het ziet er idioot uit maar net zoals van die leibandjes voor kindjes, heeft iedere ouder hier al vast van gedroomd in onbewaakte momenten? Nie liegen é!

Geen opmerkingen: