maandag 26 november 2007

aantal opofferingen - 2

Gisterenochtend een groene kool gered van een madam die naast mij stond aan het groenselkraam op de markt.
Haar kool ging vallen en zij maakte geen enkele aanstalte om haar groene trots van een gewisse dood (of toch tenminste een lelijke deuk) te redden dus superTabi sprong to the rescue.
Ik bekocht het met mijn nagelriem die venijnig op een groentekrat terechtkwam.
Terwijl ik ostentatief met mijn geheven middenvinger, die ondertussen tamelijks bloederig was, naar die madam sta te zwaaien zegt zij kurkdroog..
'Da's jammer voor u maar kekannekik daar ook niets aan doen é'
Ze had mij minstens een bondeltje peterselie kado kunnen doen. de trut.

s'namiddags, terwijl ik pannekoeken sta te bakken als een volleerd thuisblijfwijf, komt één van mijn bezoeksters mij wat vergezellen in de keuken.
Nu is mijn keukenkunnen niet van dien aard dat ik én kan tetteren én kan koken blijkt nog maar eens. Vergeet multitasking.
En hup daar ging de andere middenvinger, tegen de gloedhete pan.
Ik hoorde het net niet sisselen. Vint'oh.
Gelukkig waren zijn wél dankbaar voor mijn opoffering.

1 opmerking:

Anoniem zei

Tabithje; de pannekoeken waren overheerlijk :-)
grts,
Sofie