Tot stof zult gij wederkeren

De naailes vordert gestaag, met een rok te maken, in het vooruitzicht.
Op dus naar Stoffenspektakel, een 2-jaarlijkse beurs van stoffenleveranciers, die Gent, Antwerpen, Kortrijk, ea. aandoen.
En de term 'aandoen' gebruik ik hier zeer doordacht.
Ik trad vanmorgen de antwerpse expo binnen, en belandde in wat laveerde tussen een stoffenhemel, en -hel.
Ik zag begeesterde hobby-naaisters met wildemans-schuim in de mondhoeken, ik zag dolgedraaide quilters (wtf?), en ik zag ook vééél slechte, zelfgemaakte, kledij.
Ik was nog maar net binnen of iemand vroeg me al of ik m'n leuke vestje zelf gemaakt had?
Toen ik negatief antwoorde zei ze met hongerige blik "moeilijk kan het niet zijn, ik heb enkel maar een patroontje nodig"
Gelijk een bende junks, ze hebben maar één patroontje nodig, toe, hé, toe.

Na een eerste tour d'horizon kreeg ik al stippen voor de ogen van zoveel indrukken op te doen.
Horden schuiffelende vrouwen die kilometers stof lopen te betasten en ik, als naaimaagd, daartussen.
Er was veel te krijgen, daar niet van, maar ik had een beetje last van overkill.
Wel veel flashy kinderstofjes gezien (oilily-style), leuk geplastificieerd katoen (goed voor een knutselschortje, toiletzakje,...), veel toffe afbieslintekes, maar al bij al had ik het aanbod misschien iets specialer verwacht.
De ingang is gratis dus een mens heeft niets te verliezen (of het is uw geduld als u voor de zoveelste keer in de ribben gepord wordt door een dikke dame die ook aan dat ène stofke wil voelen. één woord, 'BMI' schat, BMI!)
Gaat dat zien! gaat dat zien! Of misschien ook niet...