zondag 18 mei 2008

Mosselmeeting

Het leek ons een goed idee om lid te worden van "Den Bond", toch wat kortingen en babysitters betreft.
En hopla daar viel reeds de eerste uitnodiging in de bus voor een heuse vrouwenavond.
Om wat volk te leren kennen in Kallo leek het mij best wel een goed idee om er naartoe af te zakken..kwestie van volgend jaar aan die schoolpoort niet volledig in het ijle te moeten staren, en hier en daar een keer een knikske te kunnen uitdelen op t'straat azo...
Zo gezegd zo gedaan...
Toen ik er aankwam waren er al wat dames die beleefd knikten terwijl het geroezemoes opsteeg - mijn rol als curiosum van de avond was me al meteen duidelijk.
Ik probeerde zo goed mogelijk te smalltalken, wat geen sinecure bleek met mijn doofheid-op-het-linkeroor en de Waase tongval die de madammen hanteerden, maar hey ik hield de spirit erin en dacht "het komt wel los als de stripper op het toneel verschijnt"...het is uiteindelijk toch een ladies-night, right?
Maar haha neen, dat is dan buiten "Den Bond" gerekend!
Het hoogtepunt van de avond bestond erin zelf een pizza-baguette samen te stellen - the excitement! - ik opteerde toch maar voor een Marlborootje op de stoep terwijl ik de teleurstelling van de afwezige stripper wegblies in rookkringetjes.
Terug onder het TL-licht van het ontmoetingscentrum was het onderwerp ondertussen op Clouseau, Gunter Levi, relatine & ergens een flard Wittekerke gesukkeld.
Ik liet m'n glas nog maar eens bijkappen om de ondraaglijke leegte die zich genesteld had achter mijn oogkassen enigzins draaglijk te maken.

Toen iemand me vroeg hoeveel kinderen ik had, en ik lichtjes aangeschoten antwoordde met "Eén" keken ze me aan met een blik van.."you're not worthy".
Mijn geboortekanaal (of eigenlijk dat van mijn kinderen? hoe zit dat eigenlijk?) moet blijkbaar nog een keer of 2 misbruikt worden eer ik mezelf een die-hard Bonder kan noemen.
Ik at dan maar in stilte de pizza-baguette op die iemand anders voor me had geprepareerd..

Maar ah, het was heus niet allemaal kommer & kwel, hier en daar was er ook een flard leuk gesprek, en iedereen was attent enzo..en hey, mijn verwachtingen waren niet zo hoog gespannen, maar ik had het misschien iets creatiever verwacht.
Das bund, Gans Geil. Nou ja niet echt dus...

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hihihi, ik kan het me hélemaal voorstellen. Zo heb ik me vorig jaar hier -in een vlaag van zinsverbijstering- lid laten maken van de plaatselijke KAV. De gemiddelde leeftijd daalde zienderogen toen ik binnenkwam met de buurvrouw :))))

Misschien moet Stina maar eens in dat roze huisje van Roosje komen spelen en dan leren we alletwee weer iemand nieuw kennen in de buurt (en jij kent al het Kempense dialect dus dat is in mijn voordeel, niet?) ;)

Anoniem zei

Ik heb het ook moeilijk gehad om me in ons dorp te integreren. Da's eigen aan dorpen denk ik. Niet opgeven, na een tijd komt het wel in orde.