Ondertussen zijn we zo'n 23 weken bezig in het vakkundig opzwellen tot het lijkt alsof ik een bal heb ingeslikt.
Ik krijg spataderen ter hoogte van m'n knieën en ik sleep me godganse dagen voort alsof ik een levensmoeë tientonner ben.
Maar dat is nog het prettige onderdeel!
Wat echt alle verbeelding tart is m'n emotionele toestand.
Ik fluctueer tussen nog steeds veel te donzige flauwiteiten en verdorven moordplannen.
Ik blaf, bijt & grom en zet het daarna op een potje huilen wegens zoveel kwaad in de wereld, nota bene door mezelf gezaaid, satan die ik ben.
En, hoe gaat het met u?
zaterdag 25 juli 2009
Jekyll & Hyde
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik ben godzijdank niet zwanger, neen. De laatste keer heb ik bijna 9 maand aan een stuk gejankt. Dit is ondertussen 9 jaar geleden en laat het mij alstublieft zo houden.
Maar jou wens ik natuurlijk veel succes voor die laatste 8 weken. 't Is niet meer lang (zeggen ze dan, de rotzakjes)...
voeten in een bak met water, maar wat weet ik er in hemelsnaam van(k ken alleen het vreselijke PMS monster), vanaf de zijlijn is het altijd makkelijker ;)
O neen! Ik herken mijzelf en ik ben geeneens zwanger.
Een reactie posten